- hallar
- hallar
Se conjuga como: amarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:hallar
hallando
halladoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.hallo
hallas
halla
hallamos
halláis
hallanhallaba
hallabas
hallaba
hallábamos
hallabais
hallabanhallé
hallaste
halló
hallamos
hallasteis
hallaronhallaré
hallarás
hallará
hallaremos
hallaréis
hallaránhallaría
hallarías
hallaría
hallaríamos
hallaríais
hallaríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he hallado
has hallado
ha hallado
hemos hallado
habéis hallado
han halladohabía hallado
habías hallado
había hallado
habíamos hallado
habíais hallado
habían halladohabré hallado
habrás hallado
habrá hallado
habremos hallado
habréis hallado
habrán halladohabría hallado
habrías hallado
habría hallado
habríamos hallado
habríais hallado
habrían halladoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.halle
halles
halle
hallemos
halléis
hallenhallara o hallase
hallaras o hallases
hallara o hallase
halláramos o hallásemos
hallarais o hallaseis
hallaran o hallasenhallare
hallares
hallare
halláremos
hallareis
hallarenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
halla
halle
hallemos
hallad
hallen
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.